Categoriearchief: Fons, Gloria en Otto

Hij heette eigenlijk Prikkertje, maar mama noemde haar jongste egel ‘vlegel’. Wij mensen zeggen wel eens vlegel tegen een lieve deugniet. Maar dat wist mama egel natuurlijk niet. Ze wist wel dat haar Prikkertje op een dag thuis kwam met … Lees verder →

Otto weet dat zijn naam geschreven wordt met  twee “O”-s en twee “T”-s. Zelf zijn naam mooi schrijven is nog moeilijk. Maar daar zal papa wel iets voor uitvinden. Papa kan alles maken. In huis, op de computer, op zijn … Lees verder →

Na regen komt zonneschijn. En omgekeerd. Dat is maar goed. Elke dag in de tuin in het zwembadje spelen gaat ook vervelen. Spellen vervelen nooit. Hoewel Gloria zich blauw kan ergeren aan ‘Mens erger je niet’. Zeker als zij verliest. … Lees verder →

“Wat is een ‘bidon collé’, opa? “ De tv-commentator had net ‘bidon collé’ geroepen alsof er een bom ging ontploffen. “Bidon collé’, en dan nog over zo’n afstand… dat mag niet, hé. Ik ben benieuwd wat de jury daar van gaat zeggen.” … Lees verder →

Ze hadden de leeuw niet eens gezien. Nochtans was die groter dan een echte leeuw. Hij stond in de inkomhal. Zonder achtergrond, zonder witte kader. Helemaal vrij bij de buitendeur. Maar Fodie, Glodie en Otti hadden in het stripmuseum alleen … Lees verder →

Het was niet echt een bos en het waren niet echt bomen. Maar als je er naar keek door een gaatje tussen je wijsvinger en je duim, leken deze rozerode stengels en grasgroene bladeren op een sprookjesbos uit een tekenfilm. … Lees verder →

Het had een beeld uit een film kunnen zijn. Zo’n cultfilm die je alleen op Canvas ziet. Met een koortsige Otto, helemaal alleen in zijn klasje. Voor hem op de tafel stond een bekertje water. Daarnaast zijn herfstwerkje, een compositie … Lees verder →

Het stond in grote letters op de eerste pagina van de Zeek(r)ant: “ De Haan is geen kiekenkot!” De uitspraak kwam van mijnheer Bieroman, burgemeester van de kustgemeente De Haan. Hij wou de hanen weg. Terwijl bijna iedereen in De Haan een … Lees verder →