Categoriearchief: Fons, Gloria en Otto

Fons is ons eerste kleinkind. Ik schrijf over hem, maar in feite voor hem. Voor wanneer hij later kan lezen…
Zijn zusje, Gloria, is twee jaar jonger. Ook zij komt in de verhalen voor.
Fodie en Glodie zijn in feite Fons en Gloria. En de Joria met haar knisperkonijn is uiteraard Gloria, maar uitgesproken zoals Otto dat doet. Otto is hun wonderlijk neefje. Voor hem schreef ik ‘het motto van Otto’.
Ondertussen heeft Otto ook een broertje, Titus. ‘Mama’s jasje’ gaat over hem.
En is er nog een nichtje van de eerstgenoemde vier bijgekomen. Onze “vijfde” heet “negende”: Nona. Deze zomer (2022) kreeg Nona een broertje. Hij moet van mij geen stad stichten zoals zijn naamgenoot, als hij maar gelukkig wordt, onze Remus…

DE VERDWENEN SNEEUWLEEUW

Geplaatst op 23/07/2019 door hugobe

Ze hadden de leeuw niet eens gezien. Nochtans was die groter dan een echte leeuw. Hij stond in de inkomhal. Zonder achtergrond, zonder witte kader. Helemaal vrij bij de buitendeur. Maar Fodie, Glodie en Otti hadden in het stripmuseum alleen … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

HET RABARBERBOMENBOS

Geplaatst op 12/07/2019 door hugobe

Het was niet echt een bos en het waren niet echt bomen. Maar als je er naar keek door een gaatje tussen je wijsvinger en je duim, leken deze rozerode stengels en grasgroene bladeren op een sprookjesbos uit een tekenfilm. … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

OTTO III – “Ja, maar waarom dan?”

Geplaatst op 02/12/2018 door hugobe

Het had een beeld uit een film kunnen zijn. Zo’n cultfilm die je alleen op Canvas ziet. Met een koortsige Otto, helemaal alleen in zijn klasje. Voor hem op de tafel stond een bekertje water. Daarnaast zijn herfstwerkje, een compositie … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

De zeemeermin van Oostende

Geplaatst op 02/10/2018 door hugobe

Sinds we kleinkinderen hebben huren we voor hen een huisje in de Haan. Iedere avond improviseer ik voor hen een verhaaltje voor het slapengaan. Wat ik mij herinner schrijf ik achteraf neer. Dit is zo’n verhaaltje. Dit jaar improviseerde ik … Lees verder →

Geplaatst in Fantasie, Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

De Haan is geen kiekenkot

Geplaatst op 02/10/2018 door hugobe

Het stond in grote letters op de eerste pagina van de Zeek(r)ant: “ De Haan is geen kiekenkot!” De uitspraak kwam van mijnheer Bieroman, burgemeester van de kustgemeente De Haan. Hij wou de hanen weg. Terwijl bijna iedereen in De Haan een … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

In naam van Bruno Broodje en Sarah Snijmes

Geplaatst op 02/10/2018 door hugobe

Bruno Broodje had zijn naam niet mee. Hij had hem van zijn vader gekregen die Ben Broodje heette. Die was blij met zijn naam en liet iedereen er graag van smullen. Vader begreep dan ook niet waarom zijn zoon Bruno … Lees verder →

Geplaatst in Fantasie, Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

Met mijn vergrootglas over mijn klas

Geplaatst op 18/03/2018 door hugobe

Fons had de griep. Hij miste zijn vriendjes van 2A in Rumoldus. Ik schreef hem dit verhaal over zijn klasgenootjes. Einde van de week was hij genezen en mocht ik het in de klas komen voorlezen…  Fons is ziek. Hij … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

Het geheim van het knisperkonijn

Geplaatst op 20/02/2018 door hugobe

Celestein het knisperkonijn was nog een echt konijn toen Joria het in het park vond. Het lag verkleumd onder de sneeuw toen een wolkje sterrennevel er overheen streek. Door de warmte van de sterrennevel droogde de sneeuw naar binnen op … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

Joria en het knisperkonijn

Geplaatst op 10/02/2018 door hugobe

In de vakantie vertelde ik de kinderen voor de vuist weg over Pjotr de globetrotter. Omdat ze er steeds meer van wilden horen, schreef ik voor hen een avonturenboekje over Pjotr. Toen ik er weer uit voorgelezen had zei Gloria:”Opa … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen

Het motto van Otto

Geplaatst op 07/02/2018 door hugobe

Otto zit op mijn schoot te gloeien van koorts. Als een hartverwarmend kacheltje. Met oogjes die blinken, een neusje dat loopt en schoudertjes die hangen. De held lijkt geveld. Meestal is hij lief en levendig. Een spring in ’t veld, … Lees verder →

Geplaatst in Fons, Gloria en Otto | Een reactie plaatsen